Emilia Gierczak, "Mila" (12 I 1925-15 III 1945) urodzona w Maszowie w powiecie lubomelskim, córka Józefa i Leontyny, rolników; w 1940 przesiedlona z rodzicami do Pinegi w obwodzie archangielskim w ZSRR, tam pracowała w piekarni.

25 IX 1943 została wraz ze swoim ojcem, plutonowym rezerwy Wojska Polskiego, zmobilizowana do służby wojskowej, wcielona do samodzielnego batalionu kobiecego imienia Emilii Plater, następnie skierowana do szkoły oficerskiej w Radzyniu, którą ukończyła w lutym 1944 z wynikiem celującym w stopniu chorążego i nominacją na dowódcę plutonu fizylierów przy sztabie 1 DP, od maja tego roku mianowana dowódcą I plutonu 3 kompanii fizylierów w 10 pp. 4 DP imienia Jana Kilińskiego 1 armii WP.

Podczas walk dywizji w rejonie Warszawy we wrześniu 1944 walczyła w pierwszej linii, za działalność w dowodzeniu 15 IX tego roku mianowana podporucznikiem, przeszła szlak bojowy od Sielc nad Oką przez Warszawę, Wał Pomorski po Kołobrzeg, gdzie poległa.