PROGRAM EDUKACYJNY
"WSPÓŁPRACA MŁODZIEŻY W REJONIE PRZYGRANICZNYM EUROREGIONU POMERANIA"
Program opracowany przez nauczycielkę języka polskiego:
Dorotę Borzeszkowską - Buriak.
SPIS TREŚCI
1. Cele programu
2. Zadania
3. Harmonogram spotkań
4. Refleksje i wnioski dotyczące działań
CELE PROGRAMU : "WSPÓŁPRACA MŁODZIEŻY W REJONIE PRZYGRANICZNYM EUROREGIONU POMERANIA."
1. przełamywanie barier kulturowych,
2. wymiana młodzieży,
3. likwidowanie wzajemnych uprzedzeń, a także przełamywanie stereotypów wrogości polsko - niemieckiej,
4. poznanie najnowszej historii regionu,
5. promocja współpracy polsko - niemieckiej,
6. nawiązywanie kontaktów i przyjaźni.
Współpraca młodzieży w rejonie przygranicznym,
czyli obejmującym Pomorze Zachodnie oraz Meklemburgię - Pomorze Przednie,
jest objęta patronatem Stowarzyszenia Gmin Polskich Euroregionu POMERANIA,
Jednostka Centralna Polsko - Niemieckiej Wymiany Młodzieży w Polsce, a po stronie niemieckiej: JUGENDWERKU.
Cele mojego programu edukacyjnego pokrywają się z wytycznymi obu tych organizacji
( jest to warunkiem współpracy oraz pozyskiwania funduszy na spotkania młodzieży z obu państw).
do góry...
ZADANIA W CZASIE CAŁEJ REALIZACJI PROGRAMU (1998- 2007):
1. Nawiązanie współpracy z nauczycielami z gimnazjum w Pasewalku.
2. Współpraca ze Stowarzyszeniem Gmin Polskich Euroregionu POMERANIA
- w zakresie polsko - niemieckiej wymiany młodzieży.
3. Koordynowanie programami spotkań w Nowogardzie i Pasewalku; tworzenie programów wymiany;
pozyskiwanie finansowych środków pozabudżetowych na spotkania i wyjazdy młodzieży.
4. Inicjowanie współpracy międzyprzedmiotowej wśród nauczycieli I LO.
5. Inspirowanie działań młodzieży polskiej i niemieckiej w zakresie integracji kulturowej
i przełamywania stereotypów na temat naszych narodów.
6. Pozyskanie sojuszników: Wydziału Promocji Urzędu Miasta i Gminy Nowogard,
Towarzystwa Miłośników Ziemi Nowogardzkiej, Akademii Europejskiej w Kulicach.
do góry...
HARMONOGRAM SPOTKAŃ
1. październik/listopad każdego roku - przyjazd młodzieży z Gimnazjum w Pasewalku
2. maj/czerwiec każdego roku - wyjazd młodzieży I LO do Pasewalku
3. inne spotkania w miarę potrzeb
Opracowała Dorota Borzeszkowska - Buriak.
do góry...
REFLEKSJE I WNIOSKI.
Cele i zadania, które przedstawiłam realizowałam w latach 1998 - 2004.
Podjęłam się zadania niełatwego dla polonisty - wymiany młodzieży z Polski i Niemiec.
Znając język niemiecki w stopniu podstawowym zainspirowałam do współpracy anglistkę - Beatę Becelę
oraz germanistkę - Sylwię Łyp oraz stażystkę w roku szk. 2003/2004 - Monikę Werner - Tomasikiewicz,
również germanistkę. Panie wykonały wiele zadań i wykazały wiele cierpliwości spełniając funkcję
tłumaczek - nie tylko dla mnie, ale również dla uczniów. Okazało się szybko, że jednym z głównych
zadań jest popularyzacja nauki języków obcych (w tym darzonego mniejszym zainteresowaniem języka niemieckiego).
Ad. 1.
Nawiązanie współpracy z nauczycielami z gimnazjum w Pasewalku.
W grudniu 1998 roku zostałam oddelegowana na seminarium konsultacyjne do Nowego Warpna.
Było to pierwsze spotkanie dla multiplikatorów wymiany polsko - niemieckiej,
szkolenie zorganizowane przez Pomeranię pt.: "Jak dobrze przygotować wymianę młodzieży pod względem merytorycznym i finansowym?"
Podczas spotkania nawiązałam osobisty kontakt z p. Dorit Engel z Pasewalku,
który zresztą trwa do dziś.
Wstępnie uzgodniłyśmy cele naszych programów wymiany młodzieżowej oraz daty spotkań.
Ad. 2.
Współpraca z SGP Euroregionu POMERANIA w zakresie polsko - niemieckiej wymiany młodzieży.
O współpracy tej świadczy bogata korespondencja dotycząca składanych i rozliczanych wniosków o dofinansowanie.
Organizatorki wymiany : Dorota Buriak, Sylwia Łyp oraz Monika Werner - Tomasikiewicz
uczestniczyły w różnych szkoleniach POMERANII.
Ad. 3.
Koordynowanie programami spotkań w Nowogardzie i w Pasewalku.
Programy spotkań w Nowogardzie tworzyłam zazwyczaj samodzielnie,
próbowałam jednak zainteresować tym młodzież z Samorządu Uczniowskiego.
Wówczas korzystałam z pomysłów uczniowskich - tym bardziej,
że jest to jedna z wytycznych Polsko - Niemieckiej Wymiany Młodzieży.
Aby pozyskać dotację Pomeranii programy te musiały spełniać następujące warunki:
powinny preferować działania integrujące młodych Niemców i Polaków (w zakresie języków,
kultury, historii, sportu, sztuki, ekologii), powinny niwelować jakąkolwiek rywalizację,
niechęć, stereotypy, powinny wspierać działania w duchu Unii Europejskiej.
Dlatego zwiedzaliśmy wspólnie muzea (w Szczecinie, Kamieniu Pomorskim, Pasewalku),
Akademię Europejską w Kulicach ( Pałac Bismarcka), katedry w Kamieniu Pom. i w
Pasewalku ( w obu słuchaliśmy koncertów organowych). Organizowaliśmy rozgrywki sportowe - w siatkówkę plażową,
a w Niemczech co roku gramy w kręgle. Dużym przedsięwzięciem był program ekologiczny "Zielony Ogród"
- młodzież badała wodę z Jeziora Nowogardno oraz rzeki Uecker, następnie glebę, roślinność,
położenie geograficzne, znaczenie gospodarcze obu miast. Ten program monitorowało więcej nauczycieli
- fachowcami były panie od biologii i geografii.
Odbyły się również wycieczki typowo konfrontacyjne - uczestniczyliśmy w lekcjach polskiej i niemieckiej szkoły,
młodzi ludzie mogli porównać swoje umiejętności, metody pracy nauczycieli. Okazywało się zawsze,
że wiedzę mamy podobną, jedynie możemy Niemcom pozazdrościć pomocy i pomieszczeń dydaktycznych .
Programy spotkań zawsze musiały być zatwierdzone przez Pomeranię lub Jugendwerk.
Zobowiązana byłam również do pisania sprawozdań i rozliczania kosztów.
Dzięki temu mogłam pozyskać dla szkoły środki pozabudżetowe z POMERANII,
które przeznaczone były na wyjazdy uczniów za granicę. Dofinansowanie wycieczek zdobywałam z funduszy
Komitetu Rodzicielskieg (rzadko), z prowizji ze szkolnych zdjęć ( współpraca z firmą Color Expres),
z prowizji teatralnych. Potwierdzenie wydatków na ten cel można znaleźć w księdze rachunkowej S
amorządu Uczniowskiego, prowadzonej przez uczniów.
Programy spotkań w Niemczech układają niemieccy nauczyciele - koordynatorzy,
ale zawsze konsultujemy się w sprawach merytorycznych i finansowych,
wspólnie planujemy zakres działań, sondujemy zainteresowania własne i młodzieży.
Śmiało mogę stwierdzić, że przyjaźnimy się i zależy nam , aby uczniowie również nawiązywali
kontakty wolne od uprzedzeń.
Ad. 4.
Inicjowanie współpracy międzyprzedmiotowej wśród nauczycieli I L.O.
Od początku istnienia programu w naszej szkole przyświecała mi idea współpracy z innymi nauczycielami.
Wymogiem naturalnym było włączenie się nauczycielek języka angielskiego i niemieckiego - oczywiście dobrowolne.
Starałam się przekazać idee Pomeranii i Jugendwerku, następnie panie również uczestniczyły w szkoleniach
na ten temat.
Wymiana szkolna szybko stała się atrakcyjna dla młodzieży, wzbudziła zainteresowanie wśród nauczycieli.
Wspierała moje działania ówczesna pani wicedyrektor Danuta Gutowska
( nauczycielka historii, WOS-u, PO, EPiO), propozycje do programów zgłaszali: Jan Kopyciński- historyk,
Beata Becela - anglistka, Sylwia Szarek- germanistka, Mirosława Janiak - biolog, Grażyna Połetek- geograf,
Monika Werner- Tomasikiewicz- germanistka. Obecnie do współpracy dołączyły panie Małgorzata Jażdżewska -
anglistka oraz Izabela Gnych - germanistka. Dzięki wspólnym pomysłom spotkania młodzieży były ciekawe,
podlegały ewaluacji.
Ad. 5.
Inspirowanie działań młodzieży polskiej i niemieckiej w zakresie integracji kulturowej
i przełamywania stereotypów na temat naszych narodów:
- zwalczanie niepotrzebnej rywalizacji- rozgrywki sportowe na wesoło, w drużynach mieszanych,
nagradzanie "przegranych";
- wspólne posiłki, możliwość rozmów o upodobaniach kulinarnych naszych narodów;
- wspólne podróżowanie autobusem - integracja towarzyska ( śpiewanie piosenek, rozmowy o szkole,
o muzyce, modzie - niewymuszone);
- zwiedzanie Nowogardu lub Pasewalku w niewielkich grupach bez nauczycieli;
- poznawanie historii Euroregionu, np. w muzeach, tu: sygnały, że przecież tworzymy jeden region: Pomorze;
- zapoznanie z historią Nowogardu- spotkanie z faktografem p . Franciszkiem Karolewskim, prezesem TMZN,
zapoznanie z historią Pasewalku - przewodnik w muzeum miasta;
- zabawy językowe: próby mówienia, przedstawiania się w obu językach, powitanie gości w ich ojczystym języku;
- rozmowy z uczniami przed spotkaniami na temat stereotypów nacjonalistycznych ( cel wychowawczy);
- zwiedzanie katedr - pomników kultury, historii i religii (Katedry Kamieńskiej - katolicyzm,
Marienkirsche w Pasewalku - protestantyzm);
- wspólne lekcje, np. biologii, ekologii, polskiego, niemieckiego, angielskiego, muzyki, matematyki;
- warsztaty plastyczne, np. kolaż na plakatach o tematyce ekologicznej, europejskiej "My dla Europy";
- wypełnianie kroniki spotkań - podpisy, dedykacje, adresy.
- współtworzenie prezentacji multimedialnych o naszych miejscowościach.
Wszystkie te przykłady znajdują się w poszczególnych programach spotkań oraz w sprawozdaniach i artykułach.
Ad. 6.
Pozyskanie sojuszników: Wydziału Promocji Urzędu Miasta i Gminy Nowogard,
Towarzystwa Miłośników Ziemi Nowogardzkiej, Akademii Europejskiej w Kulicach.
- Wydział Promocji - wspierano nas (co roku) w postaci publikacji, folderów o Nowogardzie ,
Powiecie Goleniowskim, albumami o przyrodzie Pomorza Zachodniego, ulotkami, gadżetami;
- Towarzystwo Miłośników Ziemi Nowogardzkiej (do którego prezydium należę)- oprawa historyczna
i fotograficzna jednego ze spotkań, p. Franciszek Karolewski;
- Akademia Europejska w Kulicach - trzykrotne zwiedzanie ośrodka dzięki uprzejmości pani
Lizawiety von Zitzewitz oraz jej prezentacja celów Akademii.
Praca nad wymianą młodzieży dała mi wiele satysfakcji.
Wierzę w to, że udało mi się przełamać wiele stereotypów i mitów narodowych.
Nie da się w pełni zmierzyć wyników mojej pracy, ale sądzę, że radość i wspomnienia młodzieży
są tu najlepszym dowodem na to, iż spotkania polsko - niemieckie miały sens i uzyskały wymiar wychowawczy,
integracyjny - po prostu ludzki.
Opracowała Dorota Borzeszkowska - Buriak.
do góry...
informacja własna
|